Deze serie speelt zich af in de onderbuik van het stadje Banshee, ergens diep in Pennsylvania en vlakbij het grondgebied van de Amish-bevolking. Het hoofdpersonage is een (naamloze) juwelendief die zijn straf heeft uitgezeten en in Banshee op zoek gaat naar Anastasia, zijn partner en ex-minnares, die er van door ging met de diamanten.

Banshee ging op 11 januari 2013 in Amerika in première op de zender Cinemax, een dochterfirma van HBO. De serie kreeg vooral bekendheid omdat ze geproduceerd werd door Alan Ball, de scenarist van American Beauty en de man achter succesvolle series als Six Feet Under en True Blood. Ball hield True Blood voor bekeken en wilde andere dingen doen. Eén van die dingen was Banshee, zijn nieuwe troetelkindje dat op niets dan positieve reacties werd onthaald. Het was dan ook geen verrassing toen Cinemax na amper drie afleveringen het licht op groen zette voor een tweede seizoen.

Deze serie is erg entertainend en een must voor liefhebbers van actie: veel spectaculaire gevechtsscènes, vuurgevechten, achtervolgingen, een grote dosis spanning, pikante en opwindende seksscènes die weinig aan de verbeelding overlaten, een indringend sfeertje en goed uitgewerkte personages met een verleden. Het verhaal is veelgelaagd met een antiheld die aan de ene kant wil afrekenen met zijn verleden, maar aan de andere kant geconfronteerd wordt met het moraliteitsbesef van zijn nieuwe identiteit: de 'rechtschapen' sheriff Lucas Hood die af te rekenen krijgt met o.a. de machtige Kai Proctor en met de gevaarlijke Mr. Rabbit die het op hem gemunt heeft (overigens ook de eigenaar van de diamanten). En hoewel het geweld soms gratuit is en de seksscènes vrouwonvriendelijk, toch weet Banshee te overtuigen, vooral ook omdat het zijn aandacht blijft richten op de personages die het verhaal voortdrijven. En dat is nog steeds een van de kenmerken van een uitstekend scenario.

Naast de grote verhaallijnen zijn er interessante substories (zoals het nichtje van Proctor dat wil breken met de Hamish-gemeenschap en het bed opzoekt van Hood) die zorgen voor het extra pigment. Visueel haalt de serie een hoog niveau en in de rolverdeling stelen Antony Starr als Hood en vooral Ulrich Thomsen (Das Letzte Schweigen, Festen) als de schrikwekkende Kai Proctor de show. De regie, die bij momenten erg sterk is, zorgt ervoor dat het ritme hooggehouden wordt. De uitgekiende fotografie waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van natuurlijk licht en dito decors, zorgt voor de gepaste sfeer. Een pluim ook voor de mensen van de speciale effecten want die zijn - voor een televisieserie - zeer overtuigend en bij momenten verbluffend.  En bovenal, Banshee weet je om de zoveel minuten telkens weer te verrassen met scènes die je niet zag aankomen.
Wat True Detective was voor de intellectueel, is Banshee voor de werkman. Van True Detective gesproken, de mooie Lily Simmons die in enkele afleveringen te zien was als Beth, speelt hier de belangrijke rol van Rebecca, het sensuele en provocerende nichtje van Kai Proctor.

Het tweede seizoen weet de hooggespannen verwachtingen in te lossen en gaat op de ingeslagen weg verder. Beter nog, de verhaallijnen uit seizoen 1 worden op een meer dan bevredigende manier afgewerkt en de nieuwe zorgen voor meer diepte en voelen nergens als overbodig aan, want telkens gaat het in de eerste plaats om de evolutie van de personages. Belangrijke personages tijdens dit seizoen zijn Gordon Hopewell, die zijn vrouw Carrie van hem voelt wegglijden en Alex Longshadow, de leider van de Kinaho-stam die krijgt af te rekenen met interne conflicten en met een agressieve Kai Proctor. En voor de fans die er nog niet genoeg van hebben, die kunnen altijd terecht bij de Banshee Origins, een bonusfeature op de DVD, waarin we via kleine filmpjes kunnen achterhalen wat er zich afspeelde en wat er gebeurde met de personages in de periode voor de start van de eigenlijke serie.

Hoewel het in het derde seizoen allemaal lekker over de top gaat, blijft Banshee topvermaak zonder weerga. Zonder twijfel is dit de meest miskende serie die er de laatste jaren uitkwam: een indrukwekkende mix van keiharde, schitterende in beeld gebrachte actie, sterke verhaallijnen, uitgediepte personages en meer dan één vat vol verrassende plotwendingen. Het derde seizoen heeft bovendien een van de sterkste scènes die je ooit op televisie te zien zult krijgen: het gevecht tussen Nola en Burton is er eentje om nooit te vergeten! 
Spijtig genoeg zijn er in dit seizoen ook een aantal belangrijke personages die voor goed uit de serie verdwijnen, maar aan de andere kant worden er nieuwe interessante geïntroduceerd zoals Bunker, een ex-Neo Nazi die het team van Hood komt versterken.

Nu het vierde seizoen op DVD verschenen is, kunnen we zeggen dat dit seizoen niet het niveau haalt van de vorige. Bovendien telt het maar 8 ipv. 10 afleveringen. De verhaallijnen - met de obligate battle tussen Proctor en Hood - worden correct afgesloten, maar op een eerder gemakkelijke dan subtiele wijze. Het blijft allemaal erg leuk om naar te kijken, maar door het verhaal twee jaar op te schuiven, sta je plots voor voldongen feiten: Een belangrijk personage wordt vermoord aangetroffen, Brock is sheriff, Proctor is burgemeester en Lucas Hood is verdwenen, net als Job die nog steeds niet terecht is. Hoe dit allemaal zo ver is kunnen komen (en we veronderstellen dat dit niet van een leien dakje liep) komen we nooit te weten, behalve dan de identiteit van diegene die het bewuste personage heeft vermoord. Niettemin biedt dit seizoen nog steeds topvermaak van de bovenste plank, alleen lijkt dit meer op de pilot van een nieuwe serie dan op het explosieve einde van een spectaculaire reeks.

Koop online bij