Hoewel Tom Selleck gans zijn leven vereenzelvigd zal worden met privé detective Magnum, heeft hij nog andere rollen op zijn actief. Sterker nog, Selleck bewijst o.a. in Blue Bloods dat hij een gedegen televisieacteur is die charisma heeft en die bovendien een serie kan dragen.

In de politieserie speelt hij de rol van weduwenaar Frank Reagan, de nieuwe politiecommissaris van het New York Police Department. Een positie die vroeger werd ingenomen door Franks vader Henry. Daarnaast staat hij ook aan het hoofd van zijn familie, bestaande uit zijn vader en Franks drie kinderen. Aanvankelijk waren er dat vier, maar Joe overleed tijdens de job. De oudste zoon Donny is een Irakveteraan die nu als detective werkt bij de politie. Dochter Erin, een alleenstaande moeder, is assistent-officier van justitie. Jamie, de jongste zoon komt net van Harvard waar hij rechten studeerde, maar heeft – om in de familietraditie te blijven – besloten om ook agent te worden. Frank leidt zijn familie met dezelfde diplomatie als waarmee hij de force stuurt.

De bedenkers van Blue Bloods zijn Mitchell Burgess en Robin Green, die samen verantwoordelijk waren voor heel wat afleveringen van The Sopranos. De serie bestaat uit losse verhalen die aan elkaar gehouden worden door de familiediscussies tijdens het zondagse diner. Spijtig genoeg zijn de cases hier op zich minder boeiend dan deze familiebeslommeringen. Doorheen de verschillende afleveringen loopt er nog wel een overkoepelend verhaal, maar dat wordt nooit echt uitgewerkt. Wat leuk is, is de colour locale. Het is geleden van de films van Woody Allen, dat New York er nog zo boeiend uitzag.

Hoewel de serie er nergens uitspringt, overstijgt ze toch de gemiddelde politieserie door zijn eenvoud, zijn acteerprestaties en zijn behoorlijke portie familiedrama. De etentjes die de familie op zondag heeft, vormen vaak de aanleiding tot hevige discussies over de ethiek en de moraal die bij desbetreffende zaak aan de orde zijn. Iedereen van de familie Reagan heeft zo zijn eigen kijk op het bekampen van de misdaad en dat levert vaak interessante discussies op waarin de verschillende standpunten met elkaar geconfronteerd worden. Het is precies hierdoor dat de serie een meerwaarde krijgt.

Blue Bloods is degelijk vakwerk en verdient het predikaat ‘meer dan goed’, maar is nooit echt groots. Denk niet meteen aan The Wire of The Shield, maar eerder aan Law And Order of CSI.

Koop online bij