Dat series over politiek best onderhoudend, spannend en intrigerend kunnen zijn, bewees Borgen ten voeten uit. De Deense serie effende meteen het pad en zorgde voor de nodige inspiratie bij andere televisiemakers. Zo ook in Nederland waar de voormalige Nederlandse politica Femke Halsema (van 2002 tot en met 2010 was zij politiek leider van GroenLinks) samen met producent Gijs van de Westelaken De Fractie bedacht.
Het opmerkelijke aan deze serie is dat fictie en actualiteit elkaar nauw omhelzen. Hoewel in de serie de fractie en haar Kamerleden evenals de partij hierachter fictief zijn, maken ze wel deel uit van de politieke werkelijkheid: het kabinet is het huidige kabinet en de overige politici en partijen zijn wie ze zijn en heten zoals ze heten. Dankzij een aparte productionele aanpak (volgens de makers werd ongeveer een zevende van elke aflevering pas gedraaid in de week van uitzending) wordt de politieke actualiteit in de weken dat de serie wordt uitgezonden geïntegreerd in de afleveringen zelf. Op deze manier geeft De Fractie een vervormd beeld van wat er in grote lijnen te zien is in het journaal, actualiteitenrubrieken en praatprogramma’s. Actuele politieke onderwerpen, zoals het asielbeleid, de hervormingen in de zorg en de herziening van het belastingstelsel komen dan ook – zij het kort – aan bod.
Het hoofdpersonage is Tim Snel, een coming man die net de overstap maakte naar de Vrijzinnige Partij Nederland waar Jan Leusingh partijvoorzitter is. Jan gelooft in Tim en vraagt hem van meet af aan een aantal dingen uit te zoeken. Een van de kranten heeft immers zitten rommelen in de partijfinanciering. Tim is politieke idealist, een kerel die zijn eigen weg gaat, die zich niet of nauwelijks laat manipuleren en die durft uit te pakken met radicale ideeën. In zijn persoon krijgt de dynamiek tussen de idealistische politicus aan de ene kant, die grote veranderingen teweeg wil brengen, en de offers die hij daar in de praktijk voor moet maken, gestalte.
De steile opgang van Tim Snel gaat ten koste van de meer ervaren fractievoorzitter Marise Collee, die ervan droomt ooit premier te worden. De toenemende populariteit van Tim, de problemen met haar zieke vader, haar ongebreidelde ambitie en de conflicten met Jan, zorgen ervoor dat Marise zich van langsom meer en meer bedreigd gaat voelen…
De Fractie is een serie die zich erg vlot laat bekijken en die bij momenten best boeiend is, ondanks zijn korte duur (de afleveringen duren een half uur). Een nadeel van deze beperking is het nogal oppervlakkig behandelen van de problemen die aan bod komen. Ook worden er romantische uitstapjes gemaakt die weinig ter zake doen (de relatie met Dara bvb.). De verhaallijn van de partijfinanciering en de zoektocht naar de mol binnen de partij zorgt voor een rode draad en maakt dat je elke week uitkijkt naar het vervolg. De finale ontknoping van dat mysterie wordt opgespaard tot de laatste aflevering. Met deze serie krijgen we wel een redelijk goed beeld van hoe het er binnenskamers in een partij aan toegaat, wat de functie is van een PR-man en hoe mensen die hetzelfde nastreven tot met elkaar in conflict komen als de persoonlijke belangen op het spel staan.
De Fractie werd geschreven door een team van journalisten die zich ook al geruime tijd op het vlak van fictie begeven, en schrijvers met een journalistieke blik en/of politieke achtergrond. Hoofdrollen zijn onder anderen voor Joris Smit (Noord Zuid), Sandra Mattie (Spangas), Tijn Docter (Levenslied) en Han Kerkhoffs (Keyzer & de Boer Advocaten). Andere grote rollen zijn er voor Nadia Amin, Marie-Louise Stheins, Mads Wittermans en Mike Reus. Verder zijn ook echte politici en tv-journalisten te zien in een gastrol, onder meer Prem Radhakishun, Thomas Piketty, Alexander Pechtold, Mark Rutte, Frits Wester, Jos Heymans, Ferry Mingelen en Henk Krol.
De regie was in handen van Thomas Korthals Altes, die eerder de Van Gogh-film 2/11 – Het Spel van de Wolf maakte, en Remy van Heugten, die onder meer de film Valentino regisseerde.
Gezien de populariteit lag het in de verwachting dat er een tweede seizoen zou komen. Maar jammergenoeg heeft het succes zichzelf de das omgedaan. Het tweede seizoen mist duidelijk een rode draad en hangt met haken en ogen aan elkaar. Verschillende verhaallijnen werden erbij gehaald zonder het doel an sich (de verkiezingen) te dienen. Denken we maar aan de vrouw die zich vastketent in de parkeergarage, de frauduleuze praktijken met het onderwijsgeld, de reis van Dara waar niemand (behalve Tim) van af wist, de relatie tussen Jan en zijn dochter of de relatieproblemen van Vincent, allemaal leuk om één of twee afleveringen te vullen, maar niet nuttig binnen het geheel. Jammer, want daardoor verliest de serie een half puntje in zijn quotering.
Koop online bij
In het tweede seizoen staat de verkiezing van een nieuwe fractieleider centraal. Voor velen is Tim de gedoodverfde favoriet, anderen vinden Michael een meer betrouwbare leider. In tussentijd wordt Dara aangeduid als fractieleider. Spindoctor Vincent Capteijns begaat een enorme blunder waardoor zijn positie onder druk komt te staan, Tim kan het erg goed vinden met de brutale presentatrice van een politieke talkshow, maar of dat zijn geloofwaardigheid verstevigt, is nog maar de vraag.