De HBO-serie Girls vertelt de belevenissen van vier (vrouwelijke) twintigers in het hedendaagse New York. De serie werd bedacht en geschreven door Lena Dunham die ook mocht regisseren, produceren én acteren. Kwestie van het geven van vertrouwen ... Dunham speelt het centrale personage Hannah Horvath. 
Eén van de co-scenaristen en uitvoerende producenten is niemand minder dan Judd Apatow, de man achter langspeelfilms als The 40 Year Old Virgin, Knocked Up en This Is 40. Apatow staat bekend als iemand van weinig compromissen en dat is ook aan deze serie te merken. De dialogen en scènes kennen weinig schroom, zijn spitsvondig, frank en vrij en getuigen van weinig toegevingen.

Je krijgt dus situaties te zien die erg realistisch zijn en die gevoelige kijkers beslist tegen de borst zullen stoten. Aflevering twee van het eerste seizoen opent bijvoorbeeld met een neukscène waarin de jongen aan het einde vraagt: "Waar wil je dat ik klaarkom?", kwestie van de zaken even in de juiste context te zetten. Daar net voor heeft hij ook nog een plejade afgestoken aan schuttingswoorden en heeft hij de vrije loop gegeven aan zijn 'dirty fantasies'. Maar vreemd genoeg komt Lena Dunham hiermee telkens weg. Geen glitter en glamour, maar straight to business. Gewoon de dingen tonen en zeggen zoals ze zijn of zoals je ze als twintigjarige beleeft. 

Zelf is Dunham geen fotomodel, maar een mollig meisje vol met complexen en angstgevoelens (angst dat het 'spul' bijvoorbeeld langs de zijkanten uit een condoom loopt, terwijl de jongen nog in haar zit...). Ze deelt een apartement met haar beste vriendin Marnie, een 'personal assistent' in een kunstgalerij en de enige met fotomodel-looks. Een preutse meid met moederallures voor wie seks schromelijk overschat wordt. Verder zijn er nog Shoshanna en haar nichtje Jessa. De eerste, een eersteklas seut die nog maagd is en die gek is op Sex And The City, de tweede net het omgekeerde: een hippie voor wie reizen, wiet en de vrije liefde heel belangrijk zijn.

Wat leuk is aan de serie is dat door de seizoenen heen, de personages ook mee ontwikkelen. Ze worden ouder en beseffen dat het leven ook van hen bepaalde zaken verwacht. Hun beslissingen veranderen, ze worden ernstiger. Wat Girls ook zo sterk maakt is dat je je als jonge mens heel makkelijk kunt identificeren met een of meerdere van de personages, met de soms gênante toestanden of de wrange situaties. Kortom, Dunham weet waarover ze spreekt.

Girls is niet bepaald een comedyserie, eerder een realistische benadering van de problemen waarmee jongeren te kampen krijgen cq geconfronteerd worden (naast seks zijn er uiteraard ook nog werk, geld verdienen, eten, sociale media, toekomst etc.). Af en toe zijn de situaties grappig, dan weer ontroerend, maar altijd erg boeiend zodat je met veel interesse uitkijkt naar de volgende aflevering. Dat de serie een bepaalde diepgang mist heeft uiteraard te maken met het concept, dit is 'after all' een sitcom, maar dan wel een hele goeie. Een comedyserie die inmiddels ook bewezen heeft een trendsetter te zijn voor heel wat series die momenteel te zien zijn zoals Togetherness, Flaked, Love, Master Of None, Broad City, Catastrophe e.a.

Tot nu toe - dat wil zeggen in de eerste drie seizoenen - werd de meiden veel vergeven omdat ze nu eenmaal nog niet rijp waren om de strijd aan te gaan met de 'grote boze wereld'. In seizoen 4 komt daar verandering in: de meisjes staan op de drempel van volwassenheid en worden plots geconfronteerd met 'grotere' problemen en verantwoordelijkheden. Ze staan aan de vooravond van een nieuwe stap in hun (volwassen) leven.

Die stap naar meer maturiteit zetten de ‘girls’ in het vijfde seizoen. En hoewel Girls nog steeds erg onderhoudend is, merk je dat de serie naar zijn einde loopt. Het feit dat de meisjes nu de stap hebben gezet naar volwassenheid, heeft weinig verandering gebracht in hun gedrag. Ze worstelen nog steeds met zichzelf en met hun relaties. Vooral Hannah weet van geen hout pijlen te maken. En sympathieker zijn ze er zeker ook niet op geworden, hoewel dat misschien eigen is aan onze tijd want in meer en meer series krijg je te doen met ambigue personages. De enige verhaallijnen die voor vernieuwing zorgen zijn het verblijf van Shoshanna in Japan en de relatie tussen Hannah en haar vader die net uit de kast is gekomen.

Met het zesde seizoen komt er meteen een einde aan een serie over vier jonge vrouwen die na high school plots geconfronteerd worden met de realiteit en de harde waarheden die dat met zich meebrengt.
Het laatste seizoen laat ons zien dat de vriendschap tussen de vier vrouwen nooit zo sterk was als hun persoonlijke ambities. De zoektocht naar volwassenheid heeft niet veel opgeleverd. De enige die een beetje maturiteit aan de dag weet te leggen is Shoshanna, maar haar personage komt nog nauwelijks in beeld, net als dat van Jessa overigens. Hannah en Marnie zijn de enige twee waar het in dit zesde seizoen om draait.  De laatste aflevering viel tegen, maar positief was dan weer dat het einde niet melig was of niet werd gezocht naar mooie afgeronde verhaaltjes.
Girls is geëvolueerd naar een goede soap die heel onderhoudend was/is om naar te kijken, maar heeft voor drie van de vier personages nooit de stap kunnen zetten naar de geboorte van een volwassen bewustzijn.

In de verschillende seizoenen zijn er gastrollen voor onder meer: Patrick Wilson, Felicity Jones, Rita Wilson, Rosanna Arquette, Richard E. Grant, Chris O'Dowd, Ben Mendelsohn, Gaby Hoffman, Zachary Quinto, Kathryn Hahn, Riz Ahmed, Matthew Rhys, Tracy Ullman, Patrick Wilson, Corey Stoll en Ann Dowd.

Koop online bij