Je mag van de Britten zeggen wat je wil, ze kunnen wel uitstekende (mini)series maken. Meestal opteren ze voor niet meer dan zes of acht afleveringen. In het geval vanRestless zijn er dat twee van negentig minuten. Meer hoefde dat ook niet te zijn want met 180 minuten hadden de makers net voldoende tijd om een goed gebald spionageverhaal te vertellen dat je van meet af aan bij de lurven grijpt en je aandacht bewaart tot het laatste beeld. Een perfect getimet geheel, vol intrige, verraad, onverwachte wendingen en uitgekiende verdachtmakingen. Restless is zonder twijfel een van de betere in zijn genre. De twee Emmy-nominaties waren dus zeker op hun plaats. Bovendien verzamelden de makers heel wat talent voor de camera: Hayley Atwell (Agent Carter), Michelle Dockery (Downton Abbey), Rufus Sewell (The Pillars of the Earth), Charlotte Rampling (Dexter, Broadchurch), Michael Gambon (The Casual Vacancy) en de Nederlandse Thekla Reuten (The American).

De serie start in 1976. Ruth Gilmartin bezoekt haar moeder Sally in haar afgelegen huis aan de rand van een bos. Ruth heeft nooit veel contact gehad met haar moeder en heeft nooit verteld dat ze ondertussen een zoontje heeft. Maar ook Sally heeft een groot geheim. Als Ruth in het huis arriveert slaat Sally met een telescoop en verrekijker de omgeving gade. Haar leven is in gevaar, mensen bespioneren haar. Ruth denkt aanvankelijk dat haar moeder spoken ziet, maar wanneer ze even uit het zicht verdwenen is en zelf kijkt, is er inderdaad een man die haar in het oog houdt. Ruth wil meer uitleg en verneemt van haar moeder dat haar echte naam Eva Delectorskaya is, dat ze Russische is en een van de topspionnen binnen de Britse Geheime Dienst.

Vervolgens keren we terug in de tijd en zien we hoe de jonge Eva gerecruteerd wordt door een zekere Lucas Romer, hoe ze ingewerkt wordt en hoe ze erin slaagt om de Amerikanen de zijde van de Britten te laten kiezen in WO II. De serie wipt van de jaren ’40 vlekkeloos naar de jaren ’70 en omgekeerd en dat heeft veel te maken met de schitterende vertolking van Charlotte Rampling. Naast een strak tempo, een ingenieus omgebouwd verhaal en ijzersterke vertolkingen, valt ook de vormgeving op. Decors en fotografie zijn excellent en onderlijnen de kwaliteiten van dit spannende verhaal dat overigens gebaseerd is op het gelijknamige boek van William Boyd, die ook het scenario schreef. Hier en daar vallen de puzzelstukjes een beetje te toevallig in elkaar, maar nooit om te zeggen dat het stoort. Verwacht je ook niet aan een vrouwelijke versie van Jason Bourne, want spectaculaire actiescènes en een ‘speed of light’-tempo moet je hier niet echt verwachten.

Koop online bij