Een van de series waar iedereen naar uitkeek, was True Detective. De serie had immers alle troeven om een topper te worden: een intrigerend scenario – dat doet denken aan de werken van Dennis Lehane – dat geschreven was door ene Nic Pizzolatto, een veelbelovende auteur, de regie die in handen was van één regisseur: Cary Fukunaga, bekend van Jane Eyre en het miskende Sin Nombre en de aanwezigheid van Matthew McConaughey en Woody Harrelson die niet alleen de hoofdrollen speelden, maar ook instonden voor de productie.
Wel, het moet gezegd True Detective heeft die hoog gespannen verwachtingen overtroffen! Het verhaal van een macaber moordonderzoek uit het verleden dat gelinkt wordt aan een hedendaagse moordzaak, is zo sterk en zit zo knap in elkaar dat het je voortdurend zowel emotioneel als intellectueel bij de keel grijpt. Een complex scenario met complexe personages en met een finale die volledig in de lijn ligt van wat we daarvoor zagen. Een sfeervolle, zeer consistente serie (dat heb je als je alle afleveringen laat regisseren door één regisseur) waarin zowel Harrelson als McConaughey zichzelf overtreffen. HBO bewijst met deze serie andermaal dé leverancier te zijn van kwaliteitsseries.
Het verhaal van True Detective speelt zich af in twee tijdsperiodes: 2012 en 1995. Centraal staan de detectives Rust Cohle en Martin Hart. Beiden worden aan de tand gevoeld over een moordzaak die 17 jaar geleden plaatsvond. Toen werd een meisje dood aangetroffen aan de voet van een boom, handen op de rug gebonden en op het hoofd een hertengewei. Een rituele moord met duidelijke religieuze invloeden. In 2012 wordt de zaak heropend naar aanleiding van een nieuw slachtoffer. De moord op deze jonge vrouw vertoont gelijkenissen met die uit 1995. De serie wordt opgebouwd aan de hand van flarden interview die worden afgewisseld met scènes die zich afspelen in 1995 en 2012.
1995. De introverte Rust Chole wordt de nieuwe partner van Marty Hart, een detective die een hoog aanzien geniet binnen zijn departement. Cohle is een man die getekend is door zijn verleden dat hij moeilijk van zich kan afzetten. Daarom werpt hij zich dan ook als een bezetene op zijn werk. Waar het voor Hart boeken toe is, gaat Cohle steeds een stap verder. Zijn inzicht in het speurwerk is exemplarisch. Door zijn overtuiging en inzet weet hij de zelfzekere macho die Martin Hart is, mee te sleuren in een nooit aflatende speurtocht. Hart is – in tegenstelling tot Cohle – gehuwd (met Maggie) en vader van twee kinderen. Hij heeft één grote zwakte: vrouwen.
Zoals het bij elke serie past, is meer vertellen over het verhaal ‘not done’. Een van de absolute sterktes van deze serie is dan ook om samen met de detectives de antwoorden op de verschillende vragen die zich gaandeweg stellen, te ontdekken.
Visueel is True Detective ook een topper. De regie is erg knap: elk beeld wordt perfect gecadreerd en gefilmd vanuit het juiste camerastandpunt. Soms kunnen bepaalde scènes (vooral de gesprekken met Cohle) langdradig overkomen, maar dan zijn er de dialogen die zo sterk zijn dat ze de aandacht telkens opnieuw, hoog houden. De fotografie van Adam Arkapaw (Animal Kingdom, Top Of The Lake) is erg sfeervol en de locaties zijn perfect gekozen. De sterke intro met de fantastische openingstune ('Far From Any Road' van The Handsome Family) ademt iets beangstigend uit en plaatst je meteen in de gepaste sfeer. Kortom, een serie die scoort op alle vlakken.
Naast McConaughey en Harrelson schitteren ook Michelle Monaghan (Gone Baby Gone), Michael Potts (The Wire), Tory Kittles (Sons Of Anarchy), Shea Whigham (Boardwalk Empire), Alexandra Daddario (Parenthood, White Collar), Jay O. Sanders (Person Of Interest) en Kevin Dunn (Luck).
True Detective werd opgevat als een anthologie-serie (net als American Horror Story bijvoorbeeld). Het tweede seizoen heeft dus niks te maken met het eerste, noch qua verhaal, nog qua personages, noch qua acteurs. De bedoeling van de makers was elk seizoen te focussen op één moordzaak en op de gevolgen die de moordzaak heeft op het persoonlijk leven van de detectives die bij het onderzoek zijn betrokken.
Nu het tweede seizoen op DVD uitkomt, kun je jezelf ervan vergewissen of de negatieve kritieken terecht waren. Persoonlijk hebben we met veel belangstelling en interesse naar dit seizoen gekeken en als we eerlijk zijn, we hebben ervan genoten ook. Oké, seizoen 2 mist het briljante van het eerste seizoen, maar is en blijft nog altijd een heerlijk spannende - en goedgemaakte - brok misdaadtelevisie, op voorwaarde dat je je niet stoort aan de soms bombastische dialogen (vooral Vince Vaughn blinkt erin uit), de redelijk ingewikkelde ontplooiing van de plot en het opvoeren van teveel personages die niet veel inbreng hebben in het verhaal (hierdoor wordt de aandacht nodeloos afgeleid). Maar zoals ik eerder al liet uitschijnen, niets om je zorgen over te maken, want het blijft allemaal binnen de perken en doet niks af van de entertainmentwaarde. Colin Farrell maakt als Ray Velcoro de meeste indruk, gevolgd door Rachel McAdams die als Ani bewijst een van de betere actrices te zijn van het moment. Vince Vaughn mag eindelijk eens opdraven in een serieuze rol, maar moet helaas soms dialogen declameren die totaal niet bij hem passen. Verder merk je ook dat de aanwezigheid van één regisseur gemist wordt. In tegenstelling tot seizoen 1, toen Cary Fukunaga alle afleveringen regisseerde, wordt er bij dit seizoen beroep gedaan op zes verschillende regisseurs (waaronder John Crowley van het voor 3 Oscars genomineerde Brooklyn). Hierdoor krijg je vaak een verschil in stijl, iets wat we met seizoen 1 niet hadden.
Dat seizoen 2 uiteindelijk minder is geworden dan seizoen 1 is helemaal niet zo verwonderlijk. De lat lag enorm hoog, de verwachtingen waren bij iedereen enorm hoog gespannen. Opmerkelijk is ook dat HBO de schuld hiervoor op zich neemt door bedenker Nic Pizzolatto onvoldoende tijd te geven om het scenario te ontwikkelen. Wat er ook van zij, dit is nog altijd stukken beter dan verschillende zogezegde 'topseries'.
Het falen van seizoen 2 weet HBO voornamelijk aan zichzelf. Schrijver en bedenker Nic Pizzolatto had anderhalf jaar de tijd gekregen om een tweede seizoen in elkaar te boksen. Veel te weinig gezien het eindresultaat. Dus kreeg Pizzolatto twee jaar extra voor het derde seizoen. Mét resultaat want het derde seizoen van True Detective is prima, niet evengoed als het eerste, maar een stuk beter dan het tweede én qua sfeer meer aansluitend bij seizoen 1. De hoofdrol in dit seizoen wordt gespeeld door tweevoudig Oscarwinnaar Mahershala Ali (Moonlight, Green Book, House Of Cards).
Ali speelt Wayne Hays, een gepensioneerde rechercheur die al 35 jaar gekweld wordt door een geval met de verdwijning van een 12-jarig jongetje en zijn tien jaar oude zus in Arkansas. Terwijl het geheugen van de ouder wordende Hays faalt, herkauwt hij de details van zijn onderzoek met de producent van een documentaire over de ware misdaad. We leren over de zaak, en Hays 'verleden, volgen de verhalen uit 1980, toen het misdrijf plaatsvond, en in 1990, toen een schokkende ontdekking de belangstelling in de zaak opnieuw aanwakkerde. Elk van de acht afleveringen voegt een nieuw stuk toe in de puzzel van wat er gebeurde in die noodlottige nacht in 1980 - en hoe die ene gebeurtenis de levens van zoveel mensen zoveel jaar heeft gevormd.
Net als bij het eerste seizoen speelt ook hier het verhaal zich af in verschillende tijdsperioden. Maar echt moeilijk om volgen is het niet want de personages zijn zodanig geschminkt dat de verschillen in leeftijd duidelijk zijn. Wat bijzonder knap is aan dit seizoen is de uitbeelding van de gedrevenheid waarmee Hays zijn leven lang gezocht heeft naar de dader en naar wat er nu juist gebeurd is. Ook al kostte dit zijn baan en zijn huwelijk.
De regie van dit seizoen was in handen van veteraan Daniel Sackheim (The X-Files, The Americans, House M.D., Jack Ryan), Nic Pizzolatto en Jeremy Saulnier (Blue Ruin, Hold The Dark, Green Room). Naast een extended version van de laatste aflevering en een aantal deleted scenes, krijg je als bonus ook nog twee heel interessante featurettes: ‘Designing the decades’ en ‘Music of season 3’
Koop online bij 